Seriye uzun yıllar sonra gelen bir katkı olan Silent Hill F hem beklentileri hem de endişeleri beraberinde getirdi. Silent Hill F inceleme için şunu belirtmek gerekiyor: Eğer bu yapım serinin ikonik ismini taşımıyor olsaydı, çok daha farklı değerlendirilirdi. Ama işte, bu isim beraberinde ağırlığı da getiriyor. Oyunun daha ilk dakikasından itibaren bir Silent Hill deneyimi yaşayıp yaşamadığınızı sorgulamaya başlıyorsunuz.
Sessizlikten Çiçeklere Mekân ve Atmosferin Yön Değişimi
Adı Silent Hill F, ama bu hikâye ne Silent Hill kasabasında geçiyor ne de o lanetli sokakların izlerini taşıyor. Oyunun ana sahnesi olan Ebisugaoka, Japonya’nın Kanayama bölgesinden esinlenerek tasarlanmış kurgusal bir kasaba. Yani serinin klasik mekânları olan Brookhaven Hastanesi, Toluca Gölü ya da Lakeside Park’tan eser yok. Elbette bazı ufak gönderme ve semboller mevcut, ancak bunlar yeterli derinliği sunamıyor. Bu da oyunun “Silent Hill” kimliğiyle ne kadar uyumlu olduğu sorusunu beraberinde getiriyor.
Eğer bu oyun sadece “F” adıyla çıksaydı, oyuncuların çoğu için çok daha pozitif bir izlenim bırakabilirdi. Ancak taşıdığı isim, beklentiyi başka bir seviyeye çekiyor ve bu noktada oyun sınıfta kalıyor.
Lise Yıllarının Ötesinde Bir Kabus
Oyunun merkezinde genç bir karakter var: Hinako Shimizu. Japon korku sinemasının klasiklerinden fırlamış gibi duran bu karakter, ailesiyle yaşadığı sorunlar ve sosyal çevresinde karşılaştığı baskılarla şekillenen bir kişilik. Hinako’nun arkadaş çevresi – Sakuko, Shu ve Rinko – ile yaşadığı olaylar, sisin kasabayı kaplamasıyla birlikte yerini hayatta kalma mücadelesine bırakıyor.
Bu noktadan sonra klasik bir korku anlatımından ziyade daha kişisel bir deneyime geçiyoruz. Ancak bu deneyim her ne kadar dikkat çekici olsa da hikâyenin netliği ve oyuncuya verdiği tatmin seviyesi düşük kalıyor.
Ryukishi07 ve Anlatı Karmaşası
Senaryo tarafında yazarlığını Ryukishi07 üstlenmiş ve bu isim hikâyeye ciddi anlamda soyut bir yaklaşım getirmiş. Elbette daha önceki oyunlarda da sembolik anlatımlar vardı ama onlar ana hikâyeyi gölgelemiyordu. Bu kez hikâyenin kendisi bile arka plana itilmiş. Anlatılan olaylar ve karakterlerin yaşadıkları, net çizgilerle değil ima ve çağrışımlar üzerinden ilerliyor.
Oyunu bitirdikten sonra kafamda onlarca soru kaldı. Diğer sonları görmeden tam anlamıyla bir bütünlük sağlanamıyor oluşu da Silent Hill F oynanır mı sorusuna olumsuz bir cevap verebilir. Bu durum her oyuncunun sabrına göre değişmekle birlikte bir eksiklik olarak karşımıza çıkıyor.
Hollow Knight: Silksong İncelemesi – Hollow Knight: Silksong Oynanır mı? yazımızı da okuyun!
Zorlanmadan Zor Olmaz Oynanış ve Savaş Sistemi
Oyun çıkmadan önce “soulslike” tartışmaları dönse de Konami bu iddiaları yalanladı. Gerçekten de Silent Hill F, soulslike bir yapı sunmuyor. Ancak oynanış sistemi bazı anlarda bu türü andırıyor. Yakın dövüş silahları, kondisyon barı, Sanity yani akıl sağlığı mekanikleri ile kurulu bir savaş sistemi var. Bu yapı, kağıt üstünde ilgi çekici dursa da uygulamada dengesiz.
Özellikle yüksek zorluk seviyesinde düşmanlar birkaç vuruşla sizi öldürürken onları alt ettiğinizde kayda değer bir ödül almamanız, mücadeleyi anlamsızlaştırıyor. Bu nedenle oyunun savaş sistemine dair verdiği vaatlerin çoğu yerine getirilemiyor. Dövüşlerin tatmin edici olmaması nedeniyle birçok oyuncu düşmanlarla çatışmadan kaçmayı tercih edebilir ki bu da oyunun temel oynanış mantığına zarar veriyor.
Bulmaca Tasarımıyla Gönül Alıyor
Her ne kadar savaş sistemi zayıf olsa da Silent Hill F incelemesi açısından en parlak bölüm şüphesiz bulmacalar. Serinin en sevilen yönlerinden biri olan bulmaca çözme bu oyunda da başarılı şekilde uygulanmış. Zorluk seviyesi oldukça dengeli; ne aşırı kolay ne de çözülemeyecek kadar karmaşık. Oyuncuyu düşünmeye iten bu bulmacalar, serinin ruhunu bir nebze de olsa yaşatıyor. Uzun zamandır bir korku oyununda beyin jimnastiği yapmayı bu kadar özlediğimi fark ettim.
Bölüm Tasarımları ve Atmosfer Aydınlık Bir Kâbus
Neobards, bu projede ilk defa böylesine büyük bir sorumluluk üstlenmiş. Ve hakkını teslim etmek gerekirse, bazı bölümlerde işlerini iyi yapmışlar. Bölüm geçişleri, Ebisugaoka kasabasındaki geçici serbest dolaşım anlarıyla destekleniyor. Yine de bölüm tasarımları Silent Hill 2’nin karanlık koridorlarının verdiği klostrofobik hisse yaklaşamıyor.
Aydınlık alanlar, zayıf ışık oyunları ve jumpscare taktikleriyle korkutmaya çalışan yapı, sizi tedirgin etmekten çok şaşırtmaya çalışıyor. Yani Silent Hill F oynanır mı diye sorarsanız saf korku arıyorsanız hayal kırıklığı yaşamanız muhtemel.
Kötü Değil, Ama Silent Hill Değil
Toparlamak gerekirse Silent Hill F tek başına değerlendirildiğinde ortalamanın biraz üstünde bir korku oyunu olabilir. Ancak üzerinde taşıdığı ismin yükünü kaldırabilmiş değil. Hikâye anlatımı fazla soyut savaş sistemi dengesiz ve korku öğeleri yetersiz. Buna karşın iyi optimize edilmiş yapısı, başarılı bulmacaları ve harika müzikleriyle öne çıkıyor.
Eğer “Silent Hill F oynanır mı” diye soruyorsanız, cevabım “beklentiyi ayarlarsanız evet” olur. Ancak bir Silent Hill başyapıtı arıyorsanız burada onu bulamayabilirsiniz.
Yine de umut var. Bu oyun bir başlangıç olabilir. Neobards’ın öğrendikleriyle daha güçlü bir devam oyunu geliştirmesi mümkün. Ama şimdilik Silent Hill F incelemesi için en uygun özet şu olur: İyi fikirler, yetersiz uygulama.
